Βρεφικοί κολικοί

Πώς μπορούμε να ανακουφίσουμε το μωρό μας;

Οι βρεφικοί κολικοί αποτελούν συνήθως μια πηγή ανησυχίας για τους γονείς. Και αυτό, διότι συχνά δεν μπορούν ούτε να καταλάβουν από πού προέρχονται, αλλά ούτε και να αναγνωρίσουν ότι το μωρό τους υποφέρει από κολικούς. Τι μπορεί να προκαλεί τους κολικούς, πώς τους αναγνωρίζουμε και πώς μπορούμε να ανακουφίσουμε το μωρό μας;

 

Τι μπορεί να προκαλεί κολικούς σε ένα βρέφος; Κανείς δεν ξέρει, για να πει με σιγουριά… Ωστόσο, υπάρχουν πολλές θεωρίες και ιδού μερικές:

Μία πιθανή αιτία είναι η υπερδιέγερση των αισθήσεων. Υπάρχει ένας μηχανισμός στα νεογέννητα, ο οποίος ουσιαστικά τα προστατεύει από τους θορύβους, βοηθώντας τα να τρώνε και να κοιμούνται δίχως να αποσπάται η προσοχή τους από το περιβάλλον. Ωστόσο, προς το τέλος του πρώτου μήνα της ζωής τους, ο μηχανισμός αυτός εξαφανίζεται, με αποτέλεσμα τα βρέφη να γίνονται πιο ευαίσθητα στα ερεθίσματα από το περιβάλλον. Έτσι, κάποια από αυτά γίνονται ευερέθιστα προς το τέλος της ημέρας και, για να εκτονώσουν το στρες τους, κλαίνε και κλαίνε και κλαίνε…

Μια άλλη πιθανή αιτία αποτελεί το ανώριμο πεπτικό σύστημα, κι αυτό διότι το στομαχάκι των μωρών χρειάζεται χρόνο μέχρι να μάθει να χωνεύει το φαγητό. Έτσι, πολλές φορές, το γάλα κατεβαίνει γρήγορα γρήγορα μέσα στο στομάχι, με αποτέλεσμα πολλά αέρια στα εντεράκια τους. Για τους κολικούς είναι επίσης πιθανόν να ευθύνονται διατροφικές αλλεργίες ή ευαισθησίες. Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, οι κολικοί οφείλονται σε αλλεργία στο αγελαδινό γάλα ή σε δυσανεξία στη λακτόζη. Τέλος, μια αιτία που ενδεχομένως να οδηγεί σε εκδήλωση κολικού είναι και η έκθεση στον καπνό. Κάποιες έρευνες υποστηρίζουν ότι οι μητέρες που κάπνιζαν κατά τη διάρκεια και μετά τη γέννα είναι πολύ πιθανό να έχουν μωράκια με κολικούς.

 

Συμβαίνει το ίδιο και στα αγοράκια και στα κοριτσάκια;

Οι κολικοί εκδηλώνονται τόσο σε αγοράκια, όσο και σε κοριτσάκια. Τα δεύτερα παιδάκια συνήθως έχουν λιγότερους κολικούς από τα αδερφάκια τους ή και καθόλου. Αυτό ενδέχεται να συμβαίνει επειδή

και οι γονείς έχουν πλέον λιγότερο στρες σχετικά με το πώς θα περιποιηθούν και θα μεγαλώσουν το δεύτερο παιδάκι τους.

 

Τα «σημάδια»:

Πώς αναγνωρίζουμε τους κολικούς;

Πολλές φορές, το μωρό μας μπορεί να κλαίει ασταμάτητα, χωρίς όμως να μπορούμε να καταλάβουμε

ποιος είναι ακριβώς ο λόγος. Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι αυτός ο λόγος είναι οι κολικοί;

Κι όμως, υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά «σημάδια»:

  • Το μωράκι κλαίει πάνω-κάτω την ίδια ώρα (πιο

συνηθισμένο είναι αργά το απόγευμα ή νωρίς το

βραδάκι)

  • Το κλάμα του είναι γοερό και μπορεί να σου τρυπάει τα αυτιά
  • Έχει αυξημένη κινητικότητα στο εντεράκι του (πολλά αέρια ή πολλές γουλιές/εμετούς)
  • Κοκκινίζει το προσωπάκι του και συνοφρυώνεται
  • Κάνει τα χεράκια του γροθιά (άλλοτε μόνο το ένα,άλλοτε και τα δυο)
  • Τεντώνει χεράκια και ποδαράκια ή μαζεύει τα ποδαράκια στην κοιλίτσα
  • Μπορεί να κλείνει τα ματάκια του ή να τ΄ ανοίγει διάπλατα
  • Μπορεί ακόμα και να κρατά για λίγο την αναπνοή του
  • Δυσκολεύεται πολύ να ηρεμήσει
  • Ο ύπνος και η σίτιση μπορεί να διακόπτονται εύκολα από «αδικαιολόγητο» κλάμα

 

 Τρόποι ανακούφισης

Οι κολικοί συνήθως έρχονται να προστεθούν στην ήδη υπάρχουσα κούραση και αϋπνία που βιώνουν οι

γονείς, αλλά και στις τύψεις που μπορεί να νιώθουν επειδή δεν ξέρουν πώς να το ηρεμήσουν. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι κολικοί δεν κρατούν για πάντα!

Μπορούμε, λοιπόν, να δοκιμάσουμε ένα ή συνδυαστικά τα παρακάτω tips προκειμένου να τους διαχειριστούμε:

  • Ανταποκρινόμαστε άμεσα στο κλάμα του μωρού μας και το παίρνουμε αγκαλίτσα.
  • Του κάνουμε μασάζ (βρεφικό μασάζ, άγγιγμα της πεταλούδας).
  • Το φασκιώνουμε ελαφρώς (και όχι αυτό το σφιχτό φάσκιωμα που έκαναν που περιόριζε πολύ τα

μωράκια).

  • Λικνιζόμαστε μαζί με το μωράκι μας είτε σε μια κουνιστή καρέκλα, είτε πάνω σε μια μπάλα γυμναστικής, είτε όρθιοι.
  • Βάζουμε να ακούγονται λευκοί θόρυβοι (σεσουάρ, απορροφητήρας, ηλεκτρική σκούπα).
  • Πηγαίνουμε μια βόλτα είτε με τον μάρσιπο, είτε με το καρότσι, ή ακόμα και με το αυτοκίνητο.
  • Περιορίζουμε τις επισκέψεις, κυρίως αργά το απογευματάκι ή το βραδάκι, ώστε να περιορίσουμε όσο περισσότερο μπορούμε και τα ερεθίσματα από το περιβάλλον.
  • Δημιουργούμε ένα ήρεμο περιβάλλον στο σπίτι, κυρίως το βραδάκι. Χαμηλώνουμε τα φώτα, χαμηλώνουμε την ένταση στη φωνή και του σιγοτραγουδάμε νανουρίσματα.
< Back to Dr. Brown's Blog